Skip to content Skip to footer

‘Vis wijzer, vis niet’ is een campagne van Bite Back, gericht op het informeren van mensen over de destructieve gevolgen van visconsumptie. Bite Back moedigt mensen aan om te kiezen voor plantaardige alternatieven. Wij doen dit onder meer via voorlichtingsacties in drukke winkelstraten, acties aan de gebouwen van de Europese Commissie en via outreach.

Wist je dat?

  1. Er elk jaar tussen de 1000 en 3000 miljard vissen gevangen worden .
  2. Van alle vissoorten 3/4 ernstig overbevist zijn.
  3. Jaarlijks 75 miljoen haaien gedood worden voor hun vinnen.
  4. Elke 2 minuten een kleine walvis, dolfijn, bruinvis of haai als ‘bijvangst’ in visnetten sterft.

Volle maag, lege zee

Onder het mom ‘vis is lekker’ plunderen we de oceanen leeg. Officieel vangen we 80 miljard kilo vissen per jaar, maar daar komt minstens 30 miljard illegale vangst bij. Gevolg? Vissen worden op steeds jongere leeftijd gevangen, blijven steeds kleiner, krijgen vaak niet de kans zich voort te planten en veel soorten verdwijnen volledig van onze aardbol. Niet-eetbare vissen worden weer overboord gegooid, maar overleven dit vaak niet. In Europa worden vistekorten aangevuld met vissen uit bijvoorbeeld West-Afrika. Zo vernietigen we systematisch alle oceaanleven.

Maar het blijft niet bij vissen alleen. Visnetten doden ook dolfijnen, haaien, kleine walvissen, zeeschildpadden en zelfs vogels.
Vaak gaat het om bedreigde diersoorten. Haaien worden gevangen voor hun kostbare vinnen: deze worden afgesneden en het dier wordt terug de zee in geworpen, waar het een langzame en pijnlijke dood sterft. Tegenwoordig zijn er 90% minder haaien dan in de jaren ’80. Nochtans zijn haaien onmisbaar voor het ecosysteem in onze oceanen.

Als we zo doorgaan, zijn in 2050 alle oceanen zo goed als leeg.

Vissen voelen ook pijn

Vissen voelen pijn, angst en stress. Daar zijn wetenschappers het over eens. Er zijn zelfs wetenschappers die stellen dat ongewervelde dieren al kreeften, krabben, garnalen, mosselen en inktvissen pijn ervaren. Toch worden ze op gruwelijke wijze gedood vooraleer ze op je bord belanden.

Samengeperst – In de zeevisserij worden de dieren in reusachtige sleepnetten meegevoerd en samengeperst, of ze komen terecht in de ‘muren des doods’: staande netten die alle zeeleven verwoesten en de oceaanbodem in een leeg maanlandschap veranderen.

Verstikt – Wanneer vissen uit het water gehaald worden, sterven velen van hen door het enorme drukverschil. Degenen die overleven, proberen met hun kieuwen voldoende zuurstof uit de lucht te halen, wat echter niet mogelijk is. Vissen zijn taaie dieren en hun doodstrijd kan tot wel vier uur duren.

Gestript – Soms snijdt men vissen levend open en verwijdert men de organen. Sommige dieren leven nog tot 50 minuten nadat ze gestript zijn. Ook op ijs leggen verkort het lijden nauwelijks.

Zoutbad – Palingen worden vaak gedood in een zoutbad: een uitermate pijnlijke methode, vergelijkbaar met brandwonden bij een mens. Het kan tot een halfuur duren voor ze uiteindelijk dood zijn.

Neksnede – Een andere dodingsmethode voor palingen is de neksnede. De paling krijgt een snee achter zijn kop waardoor het ruggenmerg wordt doorgesneden. Maar omdat de zuurstoftoevoer naar de hersenen intact blijft, verliest het dier zijn bewustzijn niet. Wanneer daarna de paling wordt opengesneden en van zijn organen ontdaan wordt, gebeurt dit dus bij bewustzijn.

Gekookt – Ook ongewervelde dieren zoals kreeften en mosselen worden op een wrede manier gedood. Zij worden vaak levend gekookt.

Niemand kan na al het wetenschappelijk onderzoek dat gedaan is, met goed fatsoen meer ontkennen dat vissen als hoogontwikkelde dieren stress, angst en pijn kunnen ervaren.

Kweekvissen

Ook het kweken van vissen is geen oplossing. Viskwekers hebben vismeel en visolie nodig als voer. Die grondstoffen worden gewonnen uit wilde vis. Omdat de laatste tien jaar de productie van kweekvis als zalm, forel en tonijn wereldwijd is verdubbeld, stijgt het aantal vissen dat vissers voor de kwekerijen uit zee halen. Om 1 kg kweekvissen te produceren, is 2 tot 6 kg wilde vissen nodig. Vismeel wordt overigens ook gebruikt voor het vetmesten van varkens, kippen en vee.

De visoliehype

Voor de productie van 1 liter visolie heeft men – afhankelijk van de vissoort – 20 tot 100 kilogram vissen nodig. Jaarlijks wordt maar liefst 1 miljard liter visolie geproduceerd.

De vislobby doet ons geloven dat vis(olie) gezond is, maar niets is minder waar. Onze zeeën zijn vuilbakken: dioxines, pcb’s, radioactieve stoffen, zware metalen, gifstoffen – allemaal worden ze opgeslagen in het vetweefsel van de vis die op je bord belandt. Zo’n 60% van de kankerverwekkende stoffen in ons lichaam halen we uit vis en men heeft al 70.000 verschillende gifstoffen in vissen ontdekt. De visolie zou zogezegd gezuiverd zijn van deze gifstoffen, maar dat is niet het geval.

Lekkere alternatieven

Plantaardig voedsel biedt ons voldoende eiwitten en gezonde vetten. Goede bronnen zijn walnoten, maïs, soja, lijnzaadolie en zonnebloemolie. Daarenboven zijn er plantaardige ‘vis’oliën op de markt op basis van algen. Vissen maken hun essentiële meervoudig-onverzadigde vetzuren immers niet zelf aan, maar halen die uit hun voeding: verschillende soorten eencellige algen die deel uitmaken van het plankton. De plantaardige oliën zijn veel beter voor het milieu, voor de vis en voor de gezondheid van de consument.

Wat kan jij doen?

  • Eet geen vis. Eet gevarieerd en plantaardig.
  • Kies voor een plantaardig alternatief voor visolie.
  • Koop nooit souvenirs als koralen, gedroogde zeepaardjes of haaientanden.
  • Informeer jezelf en anderen. Vraag onze flyer aan en bedeel hem bij jou in de buurt (natuurvoedingswinkels, bibliotheken, jeugdhuizen,…).
  • Voer actie met Bite Back voor vissen en andere dieren!